Altijd leuk als er post binnenkomt en als dat ook nog een boekje is dat je zelf geschreven hebt, dan is dat extra leuk. Twee exemplaren zaten keurig afgedrukt bij de post. Dat ziet er toch altijd wat echter uit dan een digitaal bestand op een computer.
Tot nu toe had ik niemand verteld waar ik mee bezig was, maar ik zou nu toch openbaar moeten maken wat ik aan het doen was. Schrijven doe je tenslotte voor een publiek. Eén van de boekjes was bedoeld voor business coach Marjo. Al vele jaren werkte ik met Marjo samen. Omdat ik nu veertig werkervaring op papier had gezet, zag ik duidelijk ontwikkeling en groei, maar ik zag ook herhalende patronen. Het was mooi om dat te onderkennen en die inzichten weer als basis te gebruiken voor verdere groei.
Het andere exemplaar was voor mijn vrouw Corina. “Kijk ik ik heb een boekje geschreven”, zei ik. “O, dat is leuk, dan ga ik dat lezen.” zei ze verrast. In het weekend zag ik dat ze af en toe met een glimlach op haar gezicht in het boekje verdiept was. Op een gegeven moment werd ik ter verantwoording geroepen. “Wie is die Carla?” vroeg ze. In mijn jonge jaren werkten Carla en ik op dezelfde afdeling. Op een ochtend reed ik in Utrecht een parkeergarage in. Carla moest blijkbaar naar een klant. Ze had haar auto daar geparkeerd en liep via de oprit voor auto’s naar buiten. Ik zwaaide naar haar, maar ze zag mij niet. Het was de parkeergarage van een winkelcentrum. Toen ik langs een winkel liep, kocht ik een slinger die ik rond haar auto drapeerde. ’s Middags terug op kantoor vertelde ik het verhaal in geuren en kleuren. “Hahaha, dat heeft ze helemaal niet gezegd.” kreeg ik als reactie. Carla werd erbij gehaald en ik kreeg de vraag waarom ik Carla versierd had, tenminste haar auto. Corina wilde nu even precies weten hoe dit zat. Dit verhaal heeft de definitieve versie van het boek overigens niet gehaald.
De mooiste opmerking kreeg ik van Corina toen ze het boek uithad en ik vroeg of er nog dingen instonden die ze niet wist. “Het meest wist ik wel, maar dat kan ook niet anders na zoveel jaar huwelijk.” kreeg ik te horen. Een beter compliment had ze niet kunnen geven.